«Όταν περιτριγυρίζεσαι από το ωραίο κάνεις το παν να το καταστρέψεις για να το φέρεις στα μέτρα σου»
«Όταν περιτριγυρίζεσαι από την ασχήμια ...τι πρέπει να κάνεις;»
Όποιος βρίσκει έστω κι ένα κόκκο αλήθειας σ’αυτή την πρόταση, και πιστεύει στην συναντίληψη ως το πρώτο βήμα προς την ανασυγκρότησης μιας αποσυναρμολογημένης χώρας ας παραμερίσει τις ιδεολογικές του αποσκευές τη μέρα των εκλογών (16 Σεπτεμβρίου) και ας παραστεί στην Πλατεία Συντάγματος σαν ένδειξη διαμαρτυρίας και αποχής από «εκλογές» που μας επιφυλάσσουν πάντα τα ίδια λάθη όταν σκεφτόμαστε με τον ίδιο εσφαλμένο συμφεροντολογικό τρόπο.
Όταν δεν υπάρχει πολιτική πρόταση δεν πρέπει τουλάχιστον να υπάρξει συλλογική πολιτική ενδοσκόπηση;
Ας κάνουμε μια συλλογική παύση όπου πολίτες και πολιτικοί να αφουγκραστούμε την κενότητα των επιλογών μας τη μέρα που υποτίθεται πως ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον εαυτό και τα πιστεύω μας, προ της κάλπης.
Έναντι της δουλοπρεπούς μάζωξης μας στα εκλογικά κέντρα ας δώσουμε νόημα σ’ένα δημόσιο χώρο με το να παραστούμε υπεύθυνα ως απογοητευμένα μέλη μιας κοινωνίας σε αποσύνθεση, ας παραδοθούμε ως ένοχοι των λαθών που συλλογικά διαπράξαμε με τις πολιτικές μας επιλογές, με την αδιαφορία και την απραξία μας.
Άκριτη, παθητική προσφυγή στις κάλπες η ανήσυχη, δραστήρια αποφυγή περαιτέρω καταστροφών με δημόσια συνδιαλλαγή και ανταλλαγή απόψεων;
ΑΠΟΧΗ Η ΑΝΟΧΗ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου